1. De sporen van Vincent

Wij hebben hier een paar dagen geleden een geducht onweer gehad omstreeks 11 uur s’avonds, hier vlak bij is eene plaats van waar men in de verte beneden een groot deel van de Borinage zien kan met de schoorsteenen, de bergen steenkool, de kleine arbeiderswoningen, de beweging als van een mierennest van de kleine zwarte figuurtjes overdag, heel in de verte donkere sparrenbosschen met kleine witte arbeiderswoningen er tegen, een paar torentjes in de verte, een ouden molen &c. Meestal hangt er een soort nevel over, ofwel er is een grillig effekt van licht en donker van wege de wolkschaduwen dat aan de schilderijen van Rembrandt of Michel of Ruysdael doet denken. Maar bij gelegenheid van dat onweer in den stikdonkeren nacht was het een zonderling effekt bij het schijnsel van den bliksem die nu en dan alles voor een oogenblik zigtbaar maakte. Digt bij de groote sombere gebouwen van de mijn Marcasse, alleenstaand en op zich zelf afgezonderd op ’t vlakke veld, die dien nacht bij den geweldigen plasregen waarlijk denken deden aan het gevaarte van Noach’s ark zoo als die in de duisternis bij gelegenheid van den zondvloed zich bij het licht van een bliksemstraal moge hebben voorgedaan.

Uit een brief van Vincent van Gogh - Wasmes juni 1879

TERUG NAAR BOVEN